Kısacası, terbiyesiz. Rab’ten nasipsiz ise rastgeldiğimiz, başka terbiyesiz aramayız. Şehircilik bakanlığı var Türkiye’de. Lakin bir şehir hukuku yok. Eğitim bakanlığı var Türkiye’de. Lakin bir eğitim hukuku yok. Bir de tutturulmuş yok “hukukun üstünlüğü” yok “üstünlüğün hukuku” teranesi. Hani terbiyesi! Efendim “uygulamacılar” ile “öğretmeciler” arasında bir üstünlük kapmaca yerine, bunlar arasında “sakinlik” getirilip yerleşmeliymiş ki işte o zaman hukukun üstünlüğünden bahsedebilinir imiş ancak. Yoksa umera ile ulema birbirinden “iki puan almaya azmeder” giderlermiş başımızda tepişerek. Ahmaklığın zirvesi de “siyasi ahlak yasası” teklif edenlerin bayrak dikişmesine terk olunur bi’t-tabi.
Yargı bir yerde Hükümet bir yerde hem yargı içinden hem hükümet içinden birbirlerine ve elbette yargıdan hükümete hükümetten yargıya kah direk kah muhalefet (!) üzerinden dolaylı atışma gırla gidiyor… tam seyirlik, malumunuz. Akıl satıcı gavurlardan bir yenisi gidiyor yeni birisi gidişiyor biz (!) şişine şişine didişirken. Sanki sırtımız kaşınıyor. Tırnağımız mı yok diye sırtımızı kaşıyorlar? Ya da aklımız uzun ama kolumuz kısadır ha! Manzara bu ve bu manzaraya göre en tutarlı iş kömüşlerden örnek alanların yaptığıdır: Aklı olan göle yatsın.
Kim kimin altına yatak olmuş kaltak, kim kimin aklına kazık atmış kaltak ne önemi var; herkes ya bir gölde yatalak yahut bir malaktan diğerine tarak olmuş sırt kaşıyan kaşak. Kimsenin umurunda değil neticede, şehirler olmuşsa n’olmuş zehirli birer batak. Farketmez kimle düşsek kalksak, nasılsa cünüplüğün çıkmayacak; emsalin değil madem gusletsen de olacak gusletmesen de olacak. Yavşak, salak, asalak, savsak, tavsak hepsi doluşmuş şehre taşak geçiyorlar bizimle taşak.
Oluş ve bozuluşu hayati, maddi, beşeri diye üçe taksim eden kafadan sarımsaklasak da mı saklansak yoksa sarımsaklamasak da ondan nasıl sakınsak acaba? Çünkü dünyada şu anda ne bir tanecik şehir var hukuktan eser bulunası ne bir tanecik okul var hukukun esamisi okunası ve’s-selam. Zira insanı hukuka eğiten okulları şehirden kovduk. Kalmadı başımızı sokacak bir ufacık kovuk.
Mahal Üçlemesi 